23 Mart 2020 Pazartesi

13.GÜN

13. Gün korku filmi adı gibi oldu. Adının aksine biraz da olsa güzel haberler duyduk. Sağlık Bakanı bilim kurulu toplantısına katıldıktan sonra açıklama yaptı. Önce olumlu açıklamaları ile başlayalım.
*Çin'den sonuç alınan ilaç getirildi hatta hastalarda kullanılmaya başlandı.
*Hızlı tanı kitlerinin sayısı artıyor, hızlı tarama daha yaygın yapılacak.
*İyileşen vakalar var.
*20 Maske firmasıyla sözleşme imzalandı.
*32 Bin yeni sağlık personeli alınacak.
*Yerli solunum cihazı için üretime başlıyor.
Bunlar insana umut veren haberler. Ancak dünyadaki gelişmeleri izlediğimizde içime fenalık basıyor. Diğer yandan bizdeki vaka ve kayıplarla ilgili son durum bu akşam henüz açıklanmadı. Tabloyu göreceğiz.
Hepimiz sanırım kendi derslerimizi çıkarıyoruz. Hem kendi hayatlarımıza ilişkin hem de dünyaya ilişkin. Bugün bir haber kaynağımla sohbet ederken Türkiye'de her gün başka hastalıklardan ortalama 1200 kişinin hayatını kaybettiğini öğrendim. Telefonu kapattıktan sonra bir süre sadece bu rakamı düşündüm. Ölümü bu aralar ne çok düşünüyoruz ya da ölümden bu aralar ne çok korkuyoruz. Korkmanın doğal olduğunu söyleyen doktorlar var. Ortalama 1200 ölüm bildiğimiz, tanıdığımız hastalıklardan. Sorun virüsü bilmemiz, tanımamız, kanıtlanmış bir tedavisi olmamasından kaynaklanıyor. Tüm bunları üst üste koyup düşündüğümde yine aynı noktaya geliyorum;
Ne saçma şeyleri kafama takmışım
Ne çok boşu boşuna of, puf, öf çekmişim
Daha çok sarılmalıydım hayata, sevdiklerime...
Şimdi onları kucaklayıp, öpemiyorum.
Sonra dünya... Aslında ne çok insan acı içinde, açlık çekiyor değil mi? Bizim bugün yaşadığımızı yani ölüm korkusunu, bizim olası korkumuz olan ve bu nedenle marketlere saldırdığımız açlığı onlar tüm hayatları boyunca çektiler, çekiyorlar. Oysa yardıma ihtiyacı olan ne çok insan var değil mi?
Boşu boşuna ne çok savaş çıktı, ne çok insan öldü, ne çok yiyecek çöpe atıldı, ne çok tükettik değil mi?
Umarım insanlar ve insanlık virüs yılından büyük derslerle ve sevgi, anlayış, yardımlaşma ile çıkar. Umarım çocuklarımız bizden daha iyi, daha ahlaklı, daha vicdanlı olurlar. Umarım bir sabah uyanırız bu bela dünyadan gitmiş olur ve biz birbirimizi severek, birbirimize yardım ederek yeniden başlarız.

1 yorum:

Kardelenim Ara dedi ki...

Ben bunu şöyle yorumluyorum kaç gündür. Kalbimiz durmuştu, bu da şok tedavisi!
Yeniden dirilmek için bir fırsatımız hâlâ var. Henüz geç değil, değil...

25.GÜN

Nasıl geçer? Kaç gün? Kaç gün daha bu şekildeyiz? Kaç gün sürecek? Ben dayanamam... 25. Gün... Geçiyor. Öyle de böyle de geçiyor. Sürekli p...